Imię – Niejedno ma imię

newborn-1328454_640

Imię to słowna forma cienia.

To coś, co w szczęściu czy też bidzie

Jak cień z człowiekiem przez życie idzie.”

                        Ludwik J. Kern, W imieniu imienia

Imię to nie jest zwykłe słowo, jego obecność towarzyszy nam od momentu urodzenia przez całe życie tworząc indywidualną tożsamość. Posiadać imię to stać się kimś konkretnym, nazwanym początkowo dla otoczenia, później dla samego siebie.

Często stanowi jedną z pierwszych informacji jakie uzyskujemy na temat innych ludzi. Jego brzmienie wywołuje efekt pierwszego wrażenia, które może mieć wpływ na postrzeganie innych w zależności od tego jakie wzbudza w nas uczucia i skojarzenia. Przez jego pryzmat dokonywana jest również ocena nas samych związana z funkcjonowaniem w różnych sytuacjach społecznych: od osobistych, rodzinnych do szkolnych i zawodowych. Jego odbiór przez otoczenie może pozytywnie wpływać na naszą atrakcyjność interpersonalną w kontaktach społecznych, ale również stygmatyzować. Wybór imienia to dylemat przed którym stoją przyszli rodzice: imię popularne, oryginalne czy dziedziczone po przodkach? Decyzja ta związana jest nie tylko z indywidualnymi preferencjami ale również uwarunkowana społecznie. Zanim imię dla dziecka stanie się elementem jego tożsamości i nabierze emocjonalnego kontekstu, początkowo stanowi dla rodziców formę wizytówki, w której lokują własne uczucia, aspiracje i oczekiwania wobec dziecka. Stanowić może również informację na temat pozycji społecznej rodziny. Dowiedziono, że imiona pochodzenia obcego, serialowych bohaterów, czy idoli kultury masowej  charakterystyczne są dla niższych warstw społecznych, dla których imię ma dodawać splendoru, z zawartym przesłaniem: oryginalne imię – niezwykłe życie. Wśród inteligencji obserwuje się zjawisko powrotu do imion tradycyjnych, niekiedy o staroświeckim brzmieniu.

Imię jest komunikatem skierowanym w stronę otoczenia, w którym przekazywane
są informacje na temat tożsamości i płci dziecka. Pokazuje jakość relacji z innymi, pomaga zachować ciągłość pokoleniową i pamięć o innych. W imionach chłopców
w symboliczny sposób ma się wyrażać ciągłość pokoleniowa rodziny, przywiązanie
do tradycyjnych wartości, natomiast imiona dla dziewczynek pełnia raczej rolę ozdobnika, który służy zwiększaniu ich atrakcyjności interpersonalnej.

Dla małego dziecka jego imię jest jednym z pierwszych słów, które słyszy i widzi w formie graficznej. Rozpoznaje jego brzmienie około piątego miesiąca życia. Dziecko nabywając umiejętność wymawiania imienia jednocześnie wyodrębnia swoją osobę z otoczenia, co stanowi ważny aspekt rozwojowy w kształtowaniu tożsamości.

Wybujała wyobraźnia rodziców połączona z niedopasowaniem imienia do dziecka może mieć negatywny wpływ na jego życie, narażając na drwiny i odrzucenie ze strony rówieśników. Przeżywany wstyd w sytuacjach ekspozycji społecznej może prowadzić do wycofywania się z relacji społecznych, rzutować na niską samoocenę, być powodem nieśmiałości. W wyborze imienia należy pogodzić dwa przeciwstawne dążenia. Z jednej strony imię ma podkreślać indywidualność i wyróżniać z otoczenia, z drugiej zaś zaspokajać potrzebę przynależności związaną z akceptacją przez grupę.

Literatura

Doroszkiewicz Krystyna, Z imieniem przez życie, Warszawa 2013